Wybierz raster lub obiekty źródłowe

Warstwa rastrowa lub obiektowa definiująca źródła, do których będzie obliczana odległość.

Jeśli dane wejściowe są rastrem, muszą składać się z komórek o prawidłowych wartościach (zero jest prawidłową wartością) dla tych źródeł, a do pozostałych komórek musi być przypisana wartość NoData (Brak danych).

Jeśli dane wejściowe to warstwa obiektowa, może być to warstwa punktowa, liniowa lub poligonowa.

Wybierz raster lub obiekty barier (opcjonalnie)

Zestaw danych definiujący bariery.

W przypadku warstwy rastrowej typem wejściowym może być liczba całkowita lub zmiennoprzecinkowa. Wszystkie komórki, które zawierają wartości (w tym wartość zero), będą traktowane jako bariery. Wszystkie komórki zawierające wartość NoData nie będą traktowane jako bariery.

W przypadku usługi obiektowej danymi wejściowymi mogą być punkty, linie lub poligony.

Wybierz raster powierzchni (opcjonalnie)

Raster definiujący wartości wysokości dla każdej lokalizacji komórki.

Wartości te są używane do obliczenia rzeczywistej odległości powierzchniowej pokonywanej podczas poruszania się przez komórki.

Wybierz raster kosztów (opcjonalnie)

Raster definiujący impedancję (koszt) ruchu planimetrycznego między poszczególnymi komórkami.

Wartość w każdej lokalizacji komórki reprezentuje odległość kosztu na jednostkę na potrzeby poruszania się przez tę komórkę. Wartość każdej lokalizacji komórki jest mnożona przez rozdzielczość komórki, a jednocześnie następuje kompensacja ruchu ukośnego, aby uzyskać łączny koszt poruszania się przez komórkę.

Wartości rastra kosztów mogą być całkowitoliczbowe lub zmiennoprzecinkowe, ale nie mogą być ujemne ani równe zero (koszt nie może być wartością ujemną ani mieć wartość zerową).

Wybierz raster pionowy (opcjonalnie)

Raster definiujący wartości z dla każdej lokalizacji komórki.

Wartości te służą do obliczania nachylenia używanego do identyfikowania składnika pionowego występującego podczas poruszania się między komórkami.

Składnik pionowy (opcjonalny)

Składnik pionowy definiuje relację między pionowym składnikiem kosztu (VF) i pionowym względnym kątem ruchu (VRMA).

Istnieje kilka składników z modyfikatorami do wyboru, które identyfikują wykres składnika pionowego. Wykresy służą do określania składnika pionowego używanego do obliczania łącznego kosztu przemieszczenia się do sąsiedniej komórki.

W zamieszczonych poniżej opisach VF definiuje trudności napotkane przy ruchu w pionie podczas przemieszczania się z jednej komórki do komórki następnej, a modyfikator VRMA oznacza kąt nachylenia między komórką Ze źródła i komórką Do źródła.

• Binarny — jeśli kąt VRMA jest większy niż dolny kąt odcinania i mniejszy niż górny kąt odcinania, składnik VF jest konfigurowany na wartość powiązaną ze składnikiem o wartości zerowej. W przeciwnym razie jest dla niego ustawiana nieskończoność.
• Liniowa — składnik VF jest funkcją liniową kąta VRMA.
• Liniowa odwrotna — składnik VF jest odwrotną funkcją liniową kąta VRMA.
• Symetryczna liniowa — składnik VF jest funkcją liniową kąta VRMA dla ujemnej i dodatniej wartości kąta VRMA, a te dwie funkcje linowe są symetryczne w odniesieniu do osi składnika VF (oś y).
• Symetryczna liniowa odwrotna — składnik VF jest odwrotną funkcją liniową kąta VRMA dla ujemnej i dodatniej wartości kąta VRMA, a te dwie funkcje linowe są symetryczne w odniesieniu do osi składnika VF (oś y).
• Cos — składnik VF jest funkcją cosinusową kąta VRMA.
• Sec — składnik VF jest funkcją sieczną kąta VRMA.
• Cos-Sec — składnik VF jest funkcją cosinusową kąta VRMA, gdy kąt VRMA ma wartość ujemną i jest funkcją sieczną kąta VRMA, gdy kąt VRMA ma wartość nieujemną.
• Sec-Cos — składnik VF jest funkcją sieczną kąta VRMA, gdy kąt VRMA ma wartość ujemną i jest funkcją cosinusową kąta VRMA, gdy kąt VRMA ma wartość nieujemną.

Modyfikatory parametrów składnika pionowego są następujące:

• Składnik o wartości zerowej — składnik pionowy używany, gdy kąt VRMA ma wartość zero. Ten składnik ustawia pozycję przecięcia osi y dla podanej funkcji. Zgodnie z definicją składnik o wartości zerowej nie ma zastosowania do żadnych trygonometrycznych funkcji pionowych (Cos, Sec, Cos-Sec ani Sec-Cos). Pozycja przecięcia osi y jest definiowana przez te funkcje.
• Dolny kąt odcinania — kąt VRMA, poniżej którego składnik VF zostanie skonfigurowany na nieskończoność.
• Górny kąt odcinania — kąt VRMA, powyżej którego składnik VF zostanie skonfigurowany na nieskończoność.
• Nachylenie — nachylenie linii prostej używane z parametrami Liniowa i Liniowa odwrotna. Nachylenie jest określone jako ułamek przedstawiający stosunek różnicy wysokości do długości (na przykład nachylenie wynoszące 45 procent to 1/45, które wprowadza się jako 0,02222).

Wybierz raster poziomy (opcjonalnie)

Raster definiujący kierunek poziomy w każdej komórce.

Wartościami rastra muszą być liczby całkowitoliczbowe z zakresu od 0 do 360, przy czym 0 stopni wskazuje północ lub kierunek ku górze ekranu, a wartości wzrastają zgodnie z kierunkiem ruchu wskazówek zegara. Obszary o płaskim ukształtowaniu powinny mieć wartość -1. Wartości w każdej lokalizacji będą używane w połączeniu ze składnikiem poziomym, aby określić koszt poziomy ponoszony podczas poruszania się z komórki do jej sąsiadów.

Składnik poziomy (opcjonalnie)

Składnik poziomy definiuje relację między poziomym składnikiem kosztu i poziomym względnym kątem ruchu.

Istnieje kilka składników z modyfikatorami do wyboru, które identyfikują wykres składnika poziomego. Wykresy służą do określania składnika poziomego używanego do obliczania łącznego kosztu przemieszczenia się do sąsiedniej komórki.

W zamieszczonych poniżej opisach składnik poziomy (HF) definiuje trudności napotkane przy ruchu w poziomie podczas przemieszczania się z jednej komórki do komórki następnej, a poziomy względny kąt ruchu (HRMA) określa kąt między kierunkiem poziomym z komórki i kierunkiem ruchu.

Definicje i parametry tych składników poziomych są następujące:

• Binarny — jeśli kąt HRMA jest mniejszy niż kąt odcinania, składnik HF jest konfigurowany na wartość powiązaną ze składnikiem o wartości zerowej. W przeciwnym razie jest dla niego ustawiana nieskończoność.
• Do przodu — dozwolony jest wyłącznie ruch do przodu. Kąt HRMA musi być większy lub równy 0 i mniejszy niż 90 (0 <= HRMA < 90). Jeśli kąt HRMA jest większy niż 0 i mniejszy niż 45 stopni, składnik HF dla komórki jest ustawiany na wartość powiązaną ze składnikiem o wartości zerowej. Jeśli kąt HRMA jest większy niż 45 stopni lub jest równy tej wartości, używana jest wartość modyfikatora wartości pobocznej. W przypadku kąta HRMA większego lub równego 90 stopni składnik HF jest ustawiany na nieskończoność.
• Liniowa — składnik HF jest funkcją liniową kąta HRMA.
• Liniowa odwrotna — składnik HF jest odwrotną funkcją liniową kąta HRMA.

Modyfikatory słów kluczowych składnika poziomego są następujące:

• Składnik o wartości zerowej — składnik poziomy, który jest używany, gdy kąt HRMA ma wartość zero. Ten składnik ustawia pozycję przecięcia osi y dla wszystkich funkcji składnika poziomego.
• Kąt odcinania — kąt HRMA, po którego przekroczeniu jako wartość składnika HF zostanie skonfigurowana nieskończoność.
• Nachylenie — nachylenie linii prostej używanej ze słowami kluczowymi składników poziomych Liniowa i Liniowa odwrotna. Nachylenie jest określone jako ułamek przedstawiający stosunek różnicy wysokości do długości (na przykład nachylenie wynoszące 45 procent to 1/45, które wprowadza się jako 0,02222).
• Wartość poboczna — składnik HF, gdy kąt HRMA jest większy niż 45 stopni lub jest równy tej wartości i jest mniejszy niż 90 stopni, gdy podano słowo kluczowe składnika poziomego Do przodu.

Akumulacja początkowa

Akumulowany koszt początkowy służący do rozpoczęcia obliczania kosztu.

Pozwala określić stały koszt powiązany ze źródłem. Zamiast rozpoczynać od kosztu równego zero, algorytm kosztu rozpocznie od wartości skonfigurowanej w opcji Akumulacja początkowa.

Wartości muszą wynosić zero lub więcej. Domyślna wartość to 0.

Akumulacja maksymalna

Akumulacja maksymalna dla danego podróżnego i źródła.

Obliczenia kosztów są kontynuowane dla każdego źródła do momentu osiągnięcia określonej akumulacji.

Wartości muszą być większe niż zero. Domyślna akumulacja to krawędź rastra wynikowego.

Mnożnik kosztów

Mnożnik do zastosowania do wartości kosztów.

Umożliwia sterowanie trybem podróżowania lub wielkością w źródle. Im wyższy mnożnik, tym większy koszt ruchu przez każdą komórkę.

Wartości muszą być większe niż zero. Wartość domyślna to 1.

Kierunek podróży

Określa kierunek osoby podróżującej podczas stosowania składników poziomych i pionowych.

Ze źródła — składnik pionowy i składnik poziomy zostaną zastosowane, począwszy od wejściowego źródła przy ruchu w kierunku komórek innych niż źródłowe. Jest to opcja domyślna.

Do źródła — składnik pionowy i składnik poziomy zostaną zastosowane, począwszy od każdej komórki innej niż źródłowa przy ruchu z powrotem w kierunku źródła wejściowego.

Podaj słowo kluczowe Ze źródła lub Do źródła, które zostanie zastosowane do wszystkich źródeł lub podaj pole w danych źródłowych zawierające słowa kluczowe identyfikujące kierunek podróżowania dla każdego źródła. To pole musi zawierać ciąg znakowy FROM_SOURCE lub TO_SOURCE.

Metoda wyznaczania odległości (opcjonalnie)

Wskazuje, czy odległości mają być obliczane przy użyciu metody planarnej (płaska powierzchnia Ziemi), czy geodezyjnej (elipsoida).

• Planarna – obliczenia odległości będą wykonywane na odwzorowanej płaskiej powierzchni przy użyciu 2-wymiarowego kartezjańskiego układu współrzędnych. To jest metoda domyślna.
• Geodezyjna – obliczenia odległości będą wykonywane na elipsoidzie. Dzięki temu wyniki nie zmieniają się w zależności od wejściowego lub wynikowego odwzorowania.

Nazwa wynikowego rastra akumulacji odległości

Raster akumulacji odległości zawiera zakumulowaną odległość dla każdej komórki z lub do źródła o najmniejszym koszcie.

Raster wynikowy ma typ zmiennoprzecinkowy.

Nazwa warstwy, która zostanie utworzona w obszarze Moje zasoby i dodana do mapy. Nazwa domyślna jest tworzona w oparciu o nazwę narzędzia i nazwę warstwy wejściowej. Jeśli warstwa już istnieje, wyświetlony zostanie komunikat z monitem o podanie innej nazwy.

Za pomocą listy rozwijanej Zapisz wynik w można podać nazwę folderu w obszarze Moje zasoby, gdzie zostanie zapisany wynik. Jeśli masz uprawnienia do tworzenia zarówno kafelkowych, jak i dynamicznych warstw zobrazowań, możesz zdecydować, który typ warstwy ma być używany go generowania danych wynikowych, używając pola rozwijanego Zapisz wyniki jako.

Nazwa wynikowego rastra kierunku wstecz (opcjonalnie)

Raster kierunków powrotnych zawiera obliczony kierunek w stopniach. Kierunek identyfikuje sąsiednią komórkę znajdującą się na najkrótszej ścieżce powrotnej prowadzącej do najbliższego źródła z ominięciem barier.

Wartości należą do zakresu od 0 do 360 stopni, przy czym wartość 0 jest zarezerwowana dla komórek źródłowych. Dla kierunku wschodniego (na prawo) wartość wynosi 90, a wartości wzrastają zgodnie z kierunkiem ruchu wskazówek zegara (180 wskazuje południe, 270 — zachód, a 360 — północ).

Raster wynikowy ma typ zmiennoprzecinkowy.

Nazwa warstwy, która zostanie utworzona w oknie Moje zasoby. Należy podać nazwę, która nie istnieje aktualnie w obszarze Moje zasoby.

Za pomocą listy rozwijanej Zapisz wynik w można podać nazwę folderu w obszarze Moje zasoby, gdzie zostanie zapisany wynik. Jeśli masz uprawnienia do tworzenia zarówno kafelkowych, jak i dynamicznych warstw zobrazowań, możesz zdecydować, który typ warstwy ma być używany go generowania danych wynikowych, używając pola rozwijanego Zapisz wyniki jako.

Nazwa wynikowego rastra kierunku do źródła (opcjonalnie)

Raster kierunku do źródła identyfikuje kierunek najmniej zakumulowanej komórki źródła kosztów jako azymut w stopniach.

Wartości należą do zakresu od 0 do 360 stopni, przy czym wartość 0 jest zarezerwowana dla komórek źródłowych. Dla kierunku wschodniego (na prawo) wartość wynosi 90, a wartości wzrastają zgodnie z kierunkiem ruchu wskazówek zegara (180 wskazuje południe, 270 — zachód, a 360 — północ).

Raster wynikowy ma typ zmiennoprzecinkowy.

Nazwa warstwy, która zostanie utworzona w oknie Moje zasoby. Należy podać nazwę, która nie istnieje aktualnie w obszarze Moje zasoby.

Za pomocą listy rozwijanej Zapisz wynik w można podać nazwę folderu w obszarze Moje zasoby, gdzie zostanie zapisany wynik. Jeśli masz uprawnienia do tworzenia zarówno kafelkowych, jak i dynamicznych warstw zobrazowań, możesz zdecydować, który typ warstwy ma być używany go generowania danych wynikowych, używając pola rozwijanego Zapisz wyniki jako.

Nazwa wynikowego rastra lokalizacji źródła (opcjonalnie)

Raster lokalizacji źródła to wielopasmowy raster wynikowy. Pierwsze pasmo zawiera indeks wiersza, a drugie pasmo zawiera indeks kolumny. Te indeksy wskazują lokalizację komórki źródłowej, która jest odległa o najmniejszy akumulowany koszt.

Nazwa warstwy, która zostanie utworzona w oknie Moje zasoby. Należy podać nazwę, która nie istnieje aktualnie w obszarze Moje zasoby.

Za pomocą listy rozwijanej Zapisz wynik w można podać nazwę folderu w obszarze Moje zasoby, gdzie zostanie zapisany wynik. Jeśli masz uprawnienia do tworzenia zarówno kafelkowych, jak i dynamicznych warstw zobrazowań, możesz zdecydować, który typ warstwy ma być używany go generowania danych wynikowych, używając pola rozwijanego Zapisz wyniki jako.